Buenas tardes !

Het is al weer veel te lang geleden dat ik een blog heb geschreven.
Excuses daarvoor! Druk, druk, druk.
In de afgelopen weken heb ik zoveel meegemaakt, dat ik niet weet waar ik moet beginnen.
Laat ik maar gewoon beginnen over het weer, want daar kan ik gelijk heel positief over zijn. De zon schijnt en het is maar liefst 19 graden!
Ik moet daarbij wel eerlijk toegeven dat ik afgelopen maandag als een doorweekt katje thuiskam, maar daar ga ik het maar niet over hebben.. In juni/juli wordt het hier namelijk 40 graden. 40!! Als mijn Spaanse vrienden hierover praten moeten ze overigens keihard lachen om mijn betrokken gezicht. 40 graden. Hoe ga ik dat overleven. Hartstikke leuk hoor als je in de schaduw kan liggen op je hangmatje bij het zwembad, maar met 40 graden naar je werk lopen is toch wel eventjes een ander verhaal. Lang leven de douche en airco op werk!

Nu we het toch hebben over vrienden, wat heb ik onwijs leuke mensen hier leren kennen. Gelukkig spreken de meeste wel Engels, want het Spaans is nog steeds een dingetje. Het verstaan gaat prima, maar het spreken.. Neemt niet weg natuurlijk dat het beter is dan in het begin :).

De afgelopen tijd heb ik ook steeds meer de Spaanse cultuur leren ontdekken. En om eerlijk te zijn; het bevalt me wel haha. Het eten is heerlijk, een beetje te lekker om eerlijk te zijn. Probleempje: je blijft dooreten. Maar.. er is een oplossing. Een paar keer per week naar de Basic Fit, want anders kan ik aan het eind al mijn broeken hier achterlaten (zou wel gelijk mijn bagage struggle oplossen.) Crepes, tapas, broodjes.. beetje te verleidelijk allemaal.

De gezondheidszorg is hier wel eventjes anders dan ik gewend ben. Een paar weken geleden kreeg ik een oorontsteking, waarop het hele personeel reageerde dat ik echt acuut naar de dokter moest. Melissa weggestuurd van werk, op pad naar de dokter. Normaalgesproken is een dokter hier dus gevestigd in het ziekenhuis. Dit betekent dus dat je geen afspraak hebt, ze je laten wachten tussen binnenkomende brancards en je na 3 a 4 uur pas weer buiten staat met een polsbandje om alsof je 5 dagen in het ziekenhuis hebt gelegen. Beetje apart.
Vandaag daarom toch maar naar een privékliniek gegaan, helaas moest ik weer, waar ik gelukkig wel erg goed geholpen ben. Mijn enkel doet een beetje raar (zwikt), waardoor ik nu met een enkelondersteuner loop en medicijnen heb gekregen.

Uiteraard ben ik ook met mijn stage weer verder gegaan, want het is hier niet alleen maar feest en eten. Toch ben ik nog steeds erg blij met mijn stageplek. Inmiddels heb ik ook in de housekeeping gewerkt en enkele weekjes meegedraaid met de supervisors van de housekeeping. Volgende week ga ik werken in de service express, ben benieuwd!

Ondanks dat stage heel leuk is kijk ik stiekem toch iedere keer weer uit naar zaterdag en zondag. Huisfeestjes, etentjes, discotheken en shoppen. Mijn weekend zit hier elke keer wel weer vol. Aankomende zaterdag staat er weer een huisfeestje op de planning bij een Zweed en het weekend erop ga ik mijn 20ste verjaardag maar eens goed vieren. Over 8 dagen ben ik namelijk al weer jarig. Raar om het dit jaar zonder familie en Nederlandse vrienden te vieren. Gelukkig komen moeders, paps en mijn broertje eind April naar Madrid toe.
Ook met Pasen was ik niet alleen. Ik heb een paar heerlijke dagjes gehad met mama en oma. Heel fijn om hun weer te zien en bij te kunnen kletsen!

Kortom; ik heb het echt onwijs leuk en wil voorlopig nog niet naar huis (ondanks dat ik sommige mensen echt wel al mis!). Van de 159 dagjes zijn vandaag nog 96 dagen over.
21 april zitten we al op de helft.. Gelukkig kan ik nog 96 dagjes genieten.

Heel veel liefs vanuit madrid!
X